Το Νόημα της Ζωής
Καρλόβασι
Παρασκευή 11/1/2013
Σάμος
Σάββατο 12/1/2013
Είδος: Κωμωδία
Παραγωγής: 1983
Πρεμιέρα: 31-03-1983 (USA)
Διάρκεια: 107΄
Διανομή:New Star
Χρώμα: Έγχρωμο
Χώρα προέλευσης: Μεγάλη Βρετανία
Γλώσσα: Αγγλικά
Σκηνοθεσία: Terry Jones
Σενάριο: Graham Chapman, John Cleese ,Eric Idle, Terry Gilliam, Terry Jones, Michael Palin
Πρωταγωνιστούν: Terry Gilliam, John Cleese, Eric Idl
Διακρίσεις
Μεγάλο Βραβείο της κριτικής επιτροπής,
φεστιβάλ Καννών, 1983.
Περίληψη
Ποιο είναι το νόημα της ζωής; Μήπωςείναι η εργασία; Μήπως η μάθηση; Η οικογένεια;
Ο πλούτος; Και τι κάνουμε όταν ο θάνατος μας χτυπά την πόρτα; Η ταινία προσπαθεί
να δώσει μια απάντηση στα βασανιστικά ερωτήματα: ποιοι είμαστε, από πού ερχόμαστε,
έχει η ζωή μας κάποιο νόημα ή όλα είναι μάταια; Αλλά… περιμένετε! Εδώ δεν πρόκειται
για καμιά φιλοσοφική πραγματεία! Εδώ πρόκειται για τους Monty Python, που με το
θεότρελο, άσεμνο χιούμορ τους, δεν αφήνουν τίποτα όρθιο! Σατιρίζουν μέχρι τελικής
πτώσεως όλους τους κοινωνικούς περιορισμούς που μας εμποδίζουν να χαρούμε
την ομορφιά της ζωής.
Η ταινία
Ο θεός χρειάστηκε εφτά μέρες για να φτιάξει τον κόσμο, οι Μόντι Πάιθον χρειάζονται
μόνο μιάμιση ώρα για να τον γκρεμίσουν». Το σλόγκαν της τελευταίας ταινίας που γύρισε
η κωμική ομάδα των Πάιθον, είναι λίγο πολύ ακριβές, καθώς ακόμη κι αν καμιά
πραγματική καταστροφή δεν λαμβάνει χώρα στην διάρκειά του «Το Νόημα της Ζωής»,
δεν αφήνει και πολλά πράγματα όρθια, ειδικά σε ότι αφορά τα θεωρούμενα ως
«ιερά κι όσια». Η θρησκεία, η οικογένεια, η επιστήμη, η ιατρική, η παιδεία, οι
σχέσεις, το σεξ, όλα μπαίνουν στο στόχαστρο της ταινίας κι όλα, με τον ένα ή τον άλλο
τρόπο εξευτελίζονται. Το φιλμ δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια συλλογή από κωμικά
σκετς, τα οποία δεν βρίσκονται όλα στο ίδιο χιουμοριστικό ύψος, όλα όμως είναι εξίσου
αυθάδη και σχεδόν όλα «ενοχλητικά». Μέσα από το πρίσμα ενός χιούμορ βαθιά
σουρεαλιστικού και με μια κινηματογραφική γλώσσα που μοιάζει να βγαίνει συνεχώς,
οι Πάιθον κάνουν ένα φιλμ που θα μπορούσες να χαρακτηρίσεις αναρχικό, σχεδόν πανκ.
Στοχεύοντας κατ’ ευθείαν στην καρδιά του βρετανικού καθωσπρεπισμού, τον
σφυροκοπούν ανελέητα αλλά παρασύρουν μαζί κάθε θεσμό ή αξία. Πολλές φορές το
χιούμορ τους είναι χοντρό, οι τρόποι τους άξεστοι αλλά το θάρρος και η «μαγκιά»
τους πάντα αξιοθαύμαστη. Μπορεί το «Νόημα της Ζωής» να μην αποκαλύπτει κάτι
βαθύ και να απέχει από το να είναι η καλύτερη ταινία στη φιλμογραφία
τους, δεν παύει όμως να αποτελεί μια από τις απολαυστικά ενοχλητικές και καλοδεχούμενα
αιχμηρές κωμωδίες.
Κριτική
Mια από τις ωραιότερες ταινίες των αναρχικών του κινηματογράφου Monty Python,
στην οποία προσπαθεί να απαντηθεί το μείζον ερώτημα: Τελικά πού εντοπίζεται το νόημα της
ζωής και της ύπαρξης; Η θρυλική ταινία του '83 δεν κρύβει το ιλαρό του πράγματος και ούτε
σέβεται την σεμνοτυφία. Αντίθετα, κατακρεουργεί την ήσυχη, κοιμισμένη, καθαγιασμένη
συνείδηση της πουριτανικής κοινωνίας και το γέλιο βγαίνει αβίαστα σε μια «αμαρτωλή» ταινία του βρετανικού κινηματογράφου.
Χρήστος Λεόντιος
Καρλόβασι
Παρασκευή 11/1/2013
Σάμος
Σάββατο 12/1/2013
Είδος: Κωμωδία
Παραγωγής: 1983
Πρεμιέρα: 31-03-1983 (USA)
Διάρκεια: 107΄
Διανομή:New Star
Χρώμα: Έγχρωμο
Χώρα προέλευσης: Μεγάλη Βρετανία
Γλώσσα: Αγγλικά
Σκηνοθεσία: Terry Jones
Σενάριο: Graham Chapman, John Cleese ,Eric Idle, Terry Gilliam, Terry Jones, Michael Palin
Πρωταγωνιστούν: Terry Gilliam, John Cleese, Eric Idl
Διακρίσεις
Μεγάλο Βραβείο της κριτικής επιτροπής,
φεστιβάλ Καννών, 1983.
Περίληψη
Ποιο είναι το νόημα της ζωής; Μήπωςείναι η εργασία; Μήπως η μάθηση; Η οικογένεια;
Ο πλούτος; Και τι κάνουμε όταν ο θάνατος μας χτυπά την πόρτα; Η ταινία προσπαθεί
να δώσει μια απάντηση στα βασανιστικά ερωτήματα: ποιοι είμαστε, από πού ερχόμαστε,
έχει η ζωή μας κάποιο νόημα ή όλα είναι μάταια; Αλλά… περιμένετε! Εδώ δεν πρόκειται
για καμιά φιλοσοφική πραγματεία! Εδώ πρόκειται για τους Monty Python, που με το
θεότρελο, άσεμνο χιούμορ τους, δεν αφήνουν τίποτα όρθιο! Σατιρίζουν μέχρι τελικής
πτώσεως όλους τους κοινωνικούς περιορισμούς που μας εμποδίζουν να χαρούμε
την ομορφιά της ζωής.
Η ταινία
Ο θεός χρειάστηκε εφτά μέρες για να φτιάξει τον κόσμο, οι Μόντι Πάιθον χρειάζονται
μόνο μιάμιση ώρα για να τον γκρεμίσουν». Το σλόγκαν της τελευταίας ταινίας που γύρισε
η κωμική ομάδα των Πάιθον, είναι λίγο πολύ ακριβές, καθώς ακόμη κι αν καμιά
πραγματική καταστροφή δεν λαμβάνει χώρα στην διάρκειά του «Το Νόημα της Ζωής»,
δεν αφήνει και πολλά πράγματα όρθια, ειδικά σε ότι αφορά τα θεωρούμενα ως
«ιερά κι όσια». Η θρησκεία, η οικογένεια, η επιστήμη, η ιατρική, η παιδεία, οι
σχέσεις, το σεξ, όλα μπαίνουν στο στόχαστρο της ταινίας κι όλα, με τον ένα ή τον άλλο
τρόπο εξευτελίζονται. Το φιλμ δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια συλλογή από κωμικά
σκετς, τα οποία δεν βρίσκονται όλα στο ίδιο χιουμοριστικό ύψος, όλα όμως είναι εξίσου
αυθάδη και σχεδόν όλα «ενοχλητικά». Μέσα από το πρίσμα ενός χιούμορ βαθιά
σουρεαλιστικού και με μια κινηματογραφική γλώσσα που μοιάζει να βγαίνει συνεχώς,
οι Πάιθον κάνουν ένα φιλμ που θα μπορούσες να χαρακτηρίσεις αναρχικό, σχεδόν πανκ.
Στοχεύοντας κατ’ ευθείαν στην καρδιά του βρετανικού καθωσπρεπισμού, τον
σφυροκοπούν ανελέητα αλλά παρασύρουν μαζί κάθε θεσμό ή αξία. Πολλές φορές το
χιούμορ τους είναι χοντρό, οι τρόποι τους άξεστοι αλλά το θάρρος και η «μαγκιά»
τους πάντα αξιοθαύμαστη. Μπορεί το «Νόημα της Ζωής» να μην αποκαλύπτει κάτι
βαθύ και να απέχει από το να είναι η καλύτερη ταινία στη φιλμογραφία
τους, δεν παύει όμως να αποτελεί μια από τις απολαυστικά ενοχλητικές και καλοδεχούμενα
αιχμηρές κωμωδίες.
Κριτική
Mια από τις ωραιότερες ταινίες των αναρχικών του κινηματογράφου Monty Python,
στην οποία προσπαθεί να απαντηθεί το μείζον ερώτημα: Τελικά πού εντοπίζεται το νόημα της
ζωής και της ύπαρξης; Η θρυλική ταινία του '83 δεν κρύβει το ιλαρό του πράγματος και ούτε
σέβεται την σεμνοτυφία. Αντίθετα, κατακρεουργεί την ήσυχη, κοιμισμένη, καθαγιασμένη
συνείδηση της πουριτανικής κοινωνίας και το γέλιο βγαίνει αβίαστα σε μια «αμαρτωλή» ταινία του βρετανικού κινηματογράφου.
Χρήστος Λεόντιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου