19.3.10

Η Επίσκεψη της μπάντας

19/3/2010 Παρασκευή ώρα 9.00 μμ Καρλόβασι
20/03/2010 Σάββατο-21/03/2010 Κυριακή ώρα 8.30μμ Βαθύ

Bikur Ha-Tizmoret -The Band's Visit

Η Επίσκεψη της μπάντας


Director:Eran Kolirin
Writer:Eran Kolirin
Release Date:4 October 2007
Genre:Comedy | Drama Runtime:87 min 
Country:Israel | France | USA

Language:English | Arabic | Hebrew Color:Color 
Filming Locations:Yeruham, Negev Desert, Israel

Distribution: AUDIO VISUAL ENTERPRISES S.A.

Cast:


















Imad Jabarin








Κάποτε, όχι πολύ καιρό πριν, μια μικρή αιγυπτιακή μπάντα της αστυνομίας φτάνει στο γειτονικό Ισραήλ. Η μπάντα ήταν καλεσμένη να παίξει σε μία τελετή εγκαινίων όμως εξαιτίας της γραφειοκρατίας και της κακής τους τύχης τα μέλη της ξέμειναν στο αεροδρόμιο…Προσπάθησαν να βρουν μια λύση μόνοι τους αλλά κατέληξαν σε μια έρημη, σχεδόν ξεχασμένη μικρή πόλη κάπου στο Ισραήλ. Μια από τις ταινίες που ξεχώρισαν στο τελευταίο φεστιβάλ Κανών, μια γαλλοϊσραηλινή παραγωγή σε σενάριο και σκηνοθεσία του Εράν Κολιρίν που προέρχεται από την τηλεοπτικό χώρο. Μια ιστορία που ξεκινά με αφετηρία τη δύσκολη επικοινωνία μεταξύ δύο λαών με διαφορετική γλώσσα, κουλτούρα και ιδεολογίες και καταλήγει σε όλα αυτά που ενώνουν τις μονάδες της ανθρώπινης φυλής. O Κολιρίν δε μένει ασυγκίνητος ούτε αεροβατεί, αφήνει όμως στο παρασκήνιο και ως background τις πολιτικές συνθήκες οι οποίες σύμφωνα με τους φανατικούς της «λογικής» εξωτερικής πολιτικής δεν θα επέτρεπαν ανάλογες εξελίξεις. Η ιστορία εξελίσσεται σχεδόν μέσα στην έρημο σε μια ξεχασμένη πόλη με γρήγορο, ταχύ και σβέλτο ρυθμό που δεν αφήνει τίποτα να μένει πίσω και να τον κυνηγά. Το κάθε τι τον ακολουθεί σχεδόν πιστά. Οι απολαυστικές, γλαφυρές ερμηνείες και οι διάφορες λεπτομέρειες στηρίζουν τις κωμικές προεκτάσεις του σεναρίου.
Πάνω σ' αυτές είναι άλλωστε που ο Κολιρίν στήνει και βασίζει και το μεγαλύτερο μέρος των σουρεαλιστικών σκηνών του, ποτισμένων και αυτών με τη σειρά τους με μια μελαγχολική λάμψη παρά τη σκόνη της πόλης και με διαρκή αίσθηση του χαμένου και της ασυνεννοησίας η οποία παραμένει γοητευτική και διασκεδαστική συνάμα μέχρι το τέλος. Ο σκηνοθέτης συνθέτει στιλιζαρισμένες, σαρδόνιες και ταυτόχρονα μινιμαλιστικές εικόνες ώστε ανά πάσα στιγμή είναι ξεκάθαρο, στιβαρό και ρωμαλέο αυτό που έχει να πει. Να σημειώσουμε τέλος ότι η ταινία τιμήθηκε με το βραβείο σκηνοθεσίας της πόλης των Αθηνών στις πρόσφατες Νύχτες Πρεμιέρας.

10.3.10

Soy Cuba –I’m Cuba-Είμαι η Κούβα

Παρασκευή 12/3/2010 Καρλόβασι ώρα 9.00μμ
13/03/2010 Σάββατο-14/03/2010 Κυριακή Βαθύ ώρα 8.30μμ




Director:Mikhail Kalatozov
Writers:Enrique Pineda Barnet -Yevgeni Yevtushenko
Release Date:9 October 2008Genre:Drama Runtime:141 min
Country:Soviet Union | Cuba Language:Spanish | English Color:Black and White
Distribution:Odeon SA

Cast:

Alberto


American activist
Pedro

Enrique

Maria / Betty
(as Isis del Monte)
Jim (in Cuban version) (as Jean Bouisse)
Teresa

Pablo (in Cuban version) (as Mario González)
Gloria (in Cuban version) (as Zilia Rodríguez)

Σε επανέκδοση η αριστουργηματική ταινία του Μιχαήλ Καλατόζοφ παραγωγής 1964, με τέσσερις διαφορετικές ιστορίες για την Κούβα του δικτάτορα Μπατίστα.
Στην Αβάνα, μια νεαρή όμορφη κοπέλα αναγκάζεται να επιβιώσει πουλώντας το κορμί της. Ένας γέρος αγρότης αναστατώνεται όταν μαθαίνει πως η γη που καλλιεργεί πωλείται σε μια μεγάλη εταιρία. Ένας φοιτητής συμμετέχει σε μια πορεία διαμαρτυρίας κατά του δικτάτορα που καταλήγει σε εμπλοκή ανάμεσα στο στρατό και στους πολίτες, ενώ μια οικογένεια φτωχών χωρικών στα βουνά βομβαρδίζεται από τις δυνάμεις του Μπατίστα που κυνηγάει αντάρτες στην περιοχή τους.

Στις 25 Νοεμβρίου 1962 οι New York Times δημοσίευσαν ένα ρεπορτάζ του Reuters από την Αβάνα: «Ο Μιχαήλ Καλατόζοφ, ο Σοβιετικός σκηνοθέτης του οποίου η ταινία «Όταν Περνούν Οι Γερανοί» είχε διεθνή απήχηση, ξεκινά μια σοβιετικοκουβανική παραγωγή εδώ τον Ιανουάριο...Το φιλμ θα είναι βασισμένο σε ένα σενάριο του Σοβιετικού ποιητή Γεβγένι Γεβτουσένκο και του Κουβανού ποιητή Ενρίκε Μπάρνετ». Η ανακοίνωση αυτή ήρθε λιγότερο από ένα μήνα αφότου ο κόσμος είχε φτάσει στα πρόθυρα πυρηνικής σύγκρουσης με την κρίση των κουβανικών πυραύλων. Παρόλο που η πυραυλική αναμέτρηση ήταν μια νίκη για τις Ηνωμένες Πολιτείες υπήρχε ακόμη διεθνώς αισιοδοξία και ελπίδα για το μέλλον της Κούβας. Το καθεστώς του Κάστρο διέθετε τεράστιους πόρους για σχολεία και νοσοκομεία και οι Κουβανοί παρέμεναν αφοσιωμένοι στον χαρισματικό ηγέτη τους και στα ιδανικά του.

 Επηρεασμένος λοιπόν από τον Σεργκέι Αϊζενστάιν ο Μιχαήλ Καλατόζοφ ήθελε να κάνει το δικό του «Θωρηκτό Ποτέμκιν» για τους ανθρώπους της Κούβας. Όπως το φιλμ του Αϊζενστάιν ήταν φόρος τιμής στην απαλλαγή των Ρώσων από το τσαρικό καθεστώς έτσι και το «Είμαι Η Κούβα» θα εξυμνούσε την απελευθέρωση της χώρας από τον Μπατίστα και τη δικτατορία του που υποκινείτο από τις Η.Π.Α. Ο Καλατόζοφ ήθελε να δημιουργήσει μια νέα κινηματογραφική γλώσσα για να εκφράσει τις πολιτικές πεποιθήσεις του και το έκανε...Η κάμερα πετά ακροβατώντας στις πιο δύσκολες γωνίες λήψεις, ανάμεσα σε ουρανό και γη και καταγράφοντας τις αντιστάσεις της επανάστασης μέσα από επικίνδυνα τράβελινγκ και αλάνθαστα, τεράστια μονοπλάνα. Από ένα σημείο και μετά έχεις την εντύπωση ότι δεν την κρατά κανείς. Νομίζεις ότι πετάει ή ότι την κρατάς εσύ πετώντας μαζί της, μέρος πια της επανάστασης. Γίνεσαι εσύ η Κούβα...Ταυτίζεσαι τόσο με το φακό της όσο και με την φωνή που δηλώνει με επιβλητική βραδύτητα «Είμαι η Κούβα». Σκηνές υψηλής, απαράμιλλης, περφεξιονιστικής, οργασμικής, εκφραστικής, ποιητικής αισθητικής που ανεβαίνει ψηλά για να γίνει κλασική χωρίς να χάσει την ταπεινότητα της και την κυκλοθυμική, ιλιγγιώδη φύση της. Οι χαρακτήρες αποτελούν περισσότερο ένα ενορχηστρωμένο γαϊτανάκι που στήνεται έτσι όπως λίγα έχουν στηθεί σε ολόκληρη την ιστορία του σινεμά, ακόμη και αν η σημασία του έμεινε για χρόνια παραμελημένη. Στο χορό του αναδεικνύεται όχι ο κάθε Κουβανός πολίτης αλλά η «ιστορική αναγκαιότητα» της αποκοπής των πολιτών από την κυριαρχία του Μπατίστα, η αποικιοκρατία και οι επιδράσεις της στην πόλη, η τραγωδία των αγροτών, οι αφορμές για τον αγώνα των εργατών και των φοιτητών, οι αγώνες στα βουνά και ο τελικός θρίαμβος μέσα από χαρακτηριστικά πλάνα, κοντινά μα και μακρινά.
Μέσα από αυτά τα στιγμιότυπα ο σοβιετικός σκηνοθέτης συνθέτει μια πραγματεία για την κατάσταση στην Κούβα, αρχίζοντας από την επίδραση της αποικιοκρατίας και τις συνέπειές της στην ανακατανομή της γης, και καταδεικνύοντας την ανάγκη για αντίσταση, ξεσηκώνοντας το σύνολο του κουβανικού λαού να πάρει τα όπλα και να επαναστατήσει διεκδικώντας μια δίκαιη κοινωνία για όλους.
Ο Καλατόζοφ προβάλλει την επαναστατική του στάση με μια σκηνοθεσία καθαρά σοβιετικής τεχνοτροπίας, με υπέροχη ασπρόμαυρη φωτογραφία, έντονες ευρυγώνιες λήψεις και άψογα μελετημένα μονοπλάνα. Η αεικίνητη κάμερα που διασχίζει το χώρο, ως μάρτυρας της αδικίας, καταγράφει τα δεινά του κουβανικού λαού και τον ωθεί στην εξέγερση.
Η πορεία της ταινίας στη εποχή της; Χλευάστηκε, παραμερίστηκε και κατέληξε στις αποθήκες της ταινιοθήκης της Μόσχας να σκονίζεται στα ράφια μέχρι να...κάνει την δική της επανάσταση και να την ανακαλύψουν οι Μάρτιν Σκορτσέζε και Φράνσις Φορντ Κόπολα που ευτυχώς δεν την κράτησαν για την συλλογή τους. Πρόκειται για μια ταινία σταθμό στην ιστορία του κινηματογράφου.
www.mixtape.gr www.movieworld.gr http://www.cinemainfo.gr


2.3.10

Προβολή στο Καρλόβασι στις 8 του Μάρτη για τη μέρα της Γυναίκας

El violin - The Violin – Το βιολί

Παρασκευή 5/3 ώρα 9.00 μμ Καρλόβασι
Σάββατο 6/3 και Κυριακή 7/3 ώρα 8.30 μμ Βαθύ


Director:Francisco Vargas
Writer:Francisco Vargas
Release Date:29 November 2007
Genre:Drama | Music Runtime:98 min Country:Mexico Language:Spanish
Color:Black and White Filming Locations:Rancho San Isidro, Ixtapaluca, Estado de México, Mexico Distribution: Master  S.A.

Cast

Don Plutarco
Pedro
Genaro
Jefa Guerrilera 1
Capitán
Jefa Guerrilllera 2
Lucio
Joaquín
Teniente
Prostitutas
Comandante Cayetano
Doña Lupe
Zacarías
Manuel
Jacinta
Στα μέσα της δεκαετίας του ‘70 στο Μεξικό όταν οι κυβερνητικές δυνάμεις καταλαμβάνουν τα χωριά οι επαναστάτες αναγκαστικά υποχωρούν προς τα γύρω βουνά αφήνοντας πίσω τον οπλισμό και τα πυρομαχικά τους. Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας των ανταρτών για αντεπίθεση ο Δον Πλουτάρκο βάζει σε ενέργεια ένα σχέδιο: Εμφανίζεται πίσω στο χωριό σαν ακίνδυνος βιολονίστας με σκοπό να ανακτήσει τον οπλισμό των ανταρτών που βρίσκεται θαμμένος στο χωράφι του. Οι μελωδίες του γοητεύουν τον επικεφαλής λοχαγό ο οποίος διατάζει τον Δον Πλουτάρκο να έρχεται καθημερινά στο χωριό...

Από τις τριτοκοσμικές εκπλήξεις που δε συναντάμε συχνά στις αίθουσες, Το Βιολί αποζημιώνει όσους ανυπόμονους δοκιμαστούν από τους αρχικά αργούς ρυθμούς του, αποκαλύπτοντας σταδιακά τις εντάσεις ενός υπόκωφου δράματος και μιας αδιόρατης θριλερικής αμόσφαιρας. Ξεκινώντας με μια τετριμμένη αλλά απωθητική σκηνή βασανισμού κρατουμένων σε μια ανώνυμη λατιναμερικάνικη χώρα, το ντεμπούτο του Μεξικανού Francisco Vargas αποφεύγει στη συνέχεια τις χιλιοειδωμένες επαναστατικές διεργασίες και το αντιπολεμικό κύρυγμα για να αφοσιωθεί πρωτίστως στη σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα στον στωικό γεράκο και τον σκληροτράχηλο στρατιωτικό. Μια σχέση που εναλάσσεται μεταξύ αμοιβαίας εκτίμησης και ενός ανά πάσα στιγμή μοιραίου παιχνιδιού εξαπάτησης. Η υπόνοια ότι η δύναμη της μουσικής μπορεί να προσπελάσει αγεφύρωτα χάσματα πλανάται διαρκώς, η τελική έκβαση όμως δε δίνει εύκολες απαντήσεις. Μέσα από την ακατέργαστα εκλεπτυσμένη, ασπρόμαυρη φωτογραφία και κυρίως την ερμηνεία του 81χρονου ερασιτέχνη ηθοποιού, αλλά αληθινού βιολιστή και μονόχειρα(!) Ángel Tavira στον πιο απρόσμενα ηρωικό ρόλο που είδαμε τα τελευταία χρόνια, Ταβίρα – η πρώτη του κινηματογραφική εμπειρία ήταν η συμμετοχή του στην μικρού μήκους ταινία του Φρανσίσκο Βάργκας «Tierra Caliente» - ξεχειλίζει από ενέργεια και νεύρο και δίκαια τιμήθηκε με το βραβείο καλύτερης ανδρικής ερμηνείας στο φεστιβάλ Καννών το 2006. Εχει τόσο ιδιαίτερη επίδραση στον θεατή ώστε θα το ξαναδώ...
www.movieworld.gr www.mixtape.gr