20.10.09

Oι δύο επόμενες προβολές μας

23/10 Παρασκευή Καρλόβασι, 24/10/2009 Σάββατο-25/10/2009 Κυριακή Βαθύ

Cztery noce z Anna - Four Nights with Anna
Τέσσερις νύχτες με την Άννα

Director:Jerzy Skolimowski
Writers:Eva Piaskowska &Jerzy Skolimowski
Release Date:30 October 2008 Genre:Crime | Drama | Thriller
Runtime:87 min Country:Poland | France Language:Polish Color:Color
Filming Locations:Poland Distribution:Seven Films
Urszula Bartos-Gesikowska

Malgorzata Buczkowska

Pawel Czajor

Jerzy Fedorowicz

Marcin Jedrzejewski

Redbad Klynstra

Barbara Kolodziejska

Zbigniew Konopka

Robert Koszucki

Anna Lenartowicz

Judyta Paradzinska-Górska

Kinga Preis

Pawel Prokopczuk

Jakub Snochowski

Artur Steranko

Anna Szawiel

Witold Wielinski

Grazyna Zielinska

Ο Λεόν Οκράσα εργάζεται στο νοσοκομείο μιας μικρής πολωνικής πόλης. Κάποτε ήταν μάρτυρας ενός αδίστακτου βιασμού και το θύμα, η Άννα, είναι τώρα νοσοκόμα στο ίδιο νοσοκομείο. Ο Λεόν περνάει τον χρόνο του κατασκοπεύοντας την νεαρή κοπέλα, ημέρα και νύχτα. Η εμμονή του θα τον οδηγήσει να σκαρφαλώνει στο παράθυρο της και να μπαίνει στο δωμάτιο της καθώς αυτή κοιμάται...

Ένα μικρό αριστούργημα από τον Γέρζι Σκολιμόφσκι που έχει να κάνει ταινία από το 1993. Μετά όμως από δεκατρία χρόνια σιωπής του φτάνουν τέσσερις μόλις νύχτες για να μας ταξιδέψει στον σουρεαλισμό, σε μια ατμόσφαιρα μυστηριακή που μυρίζει κίνδυνο, παράνοια, απομόνωση και μια ατέρμονα πτώση στη άβυσσο μιας σκοτεινής ψυχής. Ο σκηνοθέτης την μετράει σε εικόνες που συνδυάζουν το φρικιαστικό με το αστείο, το κλασικό με το σουρεαλιστικό, τον τρόμο με το σασπένς και την κλειστοφοβική αίσθηση με την απελευθέρωση του περιθωρίου. Σε όλα ταιριάζει η μοναξιά και η ένταση που σε αναζωογονεί με τον πιο παράδοξα διασκεδαστικό τρόπο αναμειγνύοντας την βαλκανική μελαγχολία με την τρέλα της παρωδίας. Ένα μικρό ποίημα για την εμμονή, την κακοποίηση και την…ποίηση της ζωής με χιούμορ και «παράλογα» καθημερινά ενσταντανέ. Δείτε τη, θα σας θυμίσει πολλά...

Μετά από 17ετή απουσία λοιπόν ο Jerzy Skolimowski επιστρέφει με μιά συγκινητική ιστορία ανολοκλήρωτου έρωτα, που ίσως είναι τόσο σπαρακτική ακριβώς επειδή δεν πέρασε ποτέ στη σφαίρα του πραγματικού.



Παρασκεύη 30/10 Καρλόβασι, 31/10/2009 Σάββατο-1/11/2009 Κυριακή Βαθύ
Die Welle –La Vague-The Wave-Το κύμα
Director:Dennis Gansel
Writers:Dennis Gansel (writer)Todd Strasser (novel)

Release Date:13 November 2008
Genre:Drama | Thriller Runtime:107 min Country:Germany Language:German
Color:Color Filming Locations:Berlin, Germany Distribution : Seven Film
Jürgen Vogel

Frederick Lau

Max Riemelt

Jennifer Ulrich

Christiane Paul

Jacob Matschenz

Cristina do Rego

Elyas M'Barek

Maximilian Vollmar

Max Mauff

Ferdinand Schmidt-Modrow

Tim Oliver Schultz

Amelie Kiefer

Fabian Preger

Odine Johne

Όταν ένας καθηγητής γυμνασίου κάνει ένα ασυνήθιστο πείραμα για να μάθει στους μαθητές του το πώς είναι η ζωή σε συνθήκες δικτατορίας τα πράγματα βγαίνουν εκτός ελέγχου…

Τολμώ να το πω: Μία από τις καλύτερες ευρωπαϊκές ταινίες της χρoνιάς...Η πιο ολοκληρωμένη στους επιμέρους τομείς που συνθέτουν μια κινηματογραφική απόλαυση προς τέρψη όλων των αισθήσεων. Του μυαλού και της σκέψης όμως κυρίως...Ένας αρμονικός φιλμικός συνδυασμός που συνταιριάζει με τρόπο απολύτως διαλεκτικό το ποιοτικό με το εμπορικό σινεμά. Μπορείτε να φανταστείτε την τύχη του εν λόγω επιτεύγματος στην υποψηφιότητα του για την πεντάδα του εφετινού Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας…Πάγκος για ένα από τα σπουδαιότερα thought provoking visual materials των τελευταίων ετών από μια κινηματογραφία, τη γερμανική, που σφύζει από ζωή. Η σύμβαση και η ατολμία έλουσε την αρμόδια επιτροπή…Έτσι γίνεται πάντα και για πάντα. Ελπίζω το κοινό να την ανταμείψει. Το οφείλει στην ανθρώπινη υπόστασή του…

Ο δημιουργός αντιμετωπίζει το θέμα του κατάματα χωρίς ενοχές και μακριά από την ευεξία του κλισέ. Το θέμα της άλλωστε απαιτεί να είναι έτσι...Αν ο τίτλος δεν ήταν «Το Κύμα» θα μπορούσε να είναι «Η Διακριτική Γοητεία Του Φασισμού». Και ένα τέτοιο θέμα θέλει κοφτερή πένα για να το διαπραγματευτείς...Η ταινία προβληματίζει ψυχρά, κοφτά, ανθρώπινα και χωρίς να πέφτει στην παγίδα της αποστασιοποίησης ή της εμπορευματοποίησης. Γίνεται ένα «πειραματόζωο» της σκέψης και του πνεύματος. Ο Γκάνσελ διαθέτει αρκετή φαιά ουσία για να κεντρίσει το ενδιαφέρον από το πρώτο καρέ ως το εκπληκτικό φινάλε και χωρίς ούτε στιγμή να χάνει σε ένταση. Χτίζει σταδιακά ένα νοσηρά κλινικό περιβάλλον στο οποίο εκκολάπτεται, μέσω κατάλληλων και «ιδανικών» συνθηκών πάντα, μια κοινωνία ατομικής ιδιοκτησίας και καταναλωτικής αφθονίας που δεν προσφέρεται για ιδανικά. Θέλγει όμως τη νεολαία που θέλει σε κάτι να πιστέψει, σε ένα Μεσσία. Η εκμετάλλευση αυτής της ανάγκης για πίστη, υπακοή και πειθαρχία στο ομαδικό πνεύμα ήταν πάντοτε εύκολη υπόθεση στα χέρια των ολίγων. Η χειραγώγηση των μαζών, ιδιαίτερα των νεαρών ηλικιακά και η προπαγάνδα έπειθαν και φανάτιζαν πολύ εύκολα, ιδίως στα χέρια ικανών ρητόρων.

Ο πανούργος Γερμανός χτυπάει ακριβώς στο μεδούλι...Οι υπαινιγμοί και οι συμβολισμοί του φιλμ είναι άκρως επίκαιροι και επώδυνοι για την κοινωνία της παγκοσμιοποίησης. Έχει πολύ μεγάλη σημασία ότι το φιλμ «κρατάει» γερμανική σημαία και όχι οποιαδήποτε άλλη. Ο γερμανικός λαός έχει ιστορική ευθύνη για τον εφιάλτη της δικτατορίας, του φασισμού. Έτσι λειτουργεί σε πιο μεγεθυμένο κινηματογραφικό επίπεδο το πείραμα που πραγματοποιεί ο καθηγητής μαζί με τους μαθητές του και ταυτόχρονα επάνω τους. Μέσα σε μια εβδομάδα μια τάξη ασπάζεται με φανατισμό το φασισμό και τα πιστεύω της άρια φυλής…Εκεί που το παλαιότερο φιλμ «Το Πείραμα» απέτυχε ασπαζόμενο τα άκρα η ταινία του νεότατου Γκάνσελ παραδίδει διανοητικά μαθήματα. Παίζει ένα παιχνίδι με τον θεατή μη φανερώνοντας τις προθέσεις της μέχρι το εντυπωσιακό φινάλε. Εκεί ο κάθε κατεργάρης πηγαίνει στον πάγκο του και μια «κάθαρση» - τάξη φαίνεται στον ορίζοντα...Για πόσο όμως; Χωρίς υπερβολές και αναίτιους διδακτισμούς και με βέλη στην φαρέτρα της θαυμάσιους νεαρούς πρωταγωνιστές η ταινία πετυχαίνει διάνα το στόχο της. Και αν καταφέρνει να φέρει στο νου το «Fight Club» είναι επειδή είναι ακριβώς τόσο σπουδαία όσο και η ταινία του Φίντσερ…

www.movieworld.gr

11.10.09

Frozen River – Παγωμένο ποτάμι

Παρασκευή 16/10 Καρλόβασι
Σάββατο 17 και Κυριακή 18/10 Βαθύ

Director:Courtney Hunt
Writer:Courtney Hunt
Release Date:12 March 2009 Genre:Crime | Drama
Runtime:97 min Country:USA Language:English | French Color:Color
Filming locations :Plattsburgh, New York, USA-St. Lawrence River, New York, USA-St. Lawrence River, Ontario, Canada Distribution:PCV SA
Cast:
Melissa Leo, Misty Upham, Charlie McDermott, Michael O'Keefe, Mark Boone Junior, James Reilly, Jay Klaitz, John Canoe

Η Ray είναι μια Αμερικανίδα που ζει στα σύνορα ΗΠΑ - Καναδά. Με τον σύζυγό της να την έχει εγκαταλείψει, προσπαθεί να επιβιώσει μαζί με τα δύο ανήλικα παιδιά της. Κυνηγώντας μια ζωή σαν αυτές που δείχνει η τηλεόραση, με τα ΄λουσάτα' σπίτια και τους χαμογελαστούς ενοίκους, βοηθά - με το αζημίωτο- ανθρώπους να περάσουν λαθραία από τη μία πλευρά των συνόρων στην άλλη και παίζει τη ζωή της κορώνα γράμματα.
Στο σκηνοθετικό της ντεμπούτο η Courtney Hunt καθίζει στο εδώλιο του κατηγορουμένου το 'αμερικανικό όνειρο', μελετώντας τις επιπτώσεις που αυτό έχει στον ψυχισμό των καθημερινών ανθρώπων. Σε ένα παγωμένο, φτωχικό και σχεδόν ερειπωμένο τοπίο η βασική ηρωίδα ζει το θρίλερ της καθημερινής επιβίωσης. "Πώς θα πληρώσω το νοίκι", σκέφτεται και αγωνιά. "Γιατί να μην έχω κι εγώ τη ζωή που κάθε Αμερικανός πολίτης οφείλει να έχει", συλλογίζεται και απελπίζεται. Όταν από νεαρή ηλικία μαθαίνεις ότι το ιδανικό μοντέλο ζωής είναι ένα, τις περισσότερες φορές ανέφικτο, υπερκαταναλωτικό πρότυπο και μεγαλώνοντας αδυνατείς να το αποκτήσεις, οργίζεσαι. Και μοιραία οδηγείσαι σε κοινωνικά αποκλίνουσες συμπεριφορές προκειμένου να καταφέρεις να το προσεγγίσεις.
Έτσι και η Ray, προκειμένου να ζήσει το American Dream, συνδράμει στη λαθραία μετακίνηση ανθρώπων από τη μία πλευρά των συνόρων στην άλλη. Αρχικά, μπολιασμένη με προκαταλήψεις που έχουν τις ρίζες τους βαθύτερα, αδιαφορεί για τα 'αντικείμενα' των δοσοληψιών της. Χαρακτηριστικά σε μία σκηνή πετά έξω από το αυτοκίνητο της τα υπάρχοντα δύο Πακιστανών μεταναστών, φοβούμενη ότι μεταφέρουν χημικά όπλα! Στην πορεία όμως, μέσω της συναναστροφής της τόσο με τους ανθρώπους που μεταφέρει, όσο και με τη ινδιάνα συνοδοιπόρο της, θα δει τις προκαταλήψεις της να διαλύονται και θα οδηγηθεί σε μία ενέργεια ανάλογη με εκείνη του Walt Kowalski (βλέπε «Gran Torino»).
Η Courtney Hunt συνθέτει με πενιχρά μέσα ένα ρεαλιστικό πορτρέτο της αμερικανικής επαρχίας. Ένα πορτρέτο τρομακτικό, αφιλόξενο και ξενοφοβικό, μακριά από την καρτποσταλική εκδοχή που τα ψυχαγωγικά μέσα προπαγάνδιζαν τη δεκαετία του '50 (και που τόσο εύστοχα ειρωνεύτηκε εφέτος ο Sam Mendes στο παραγνωρισμένο «Revolutionary Road»). Ωστόσο, σαν άλλος Clint Eastwood αφήνει στο φινάλε μια χαραμάδα φωτός να διαφανεί, προάγοντας, έστω και με μια δόση μελαγχολίας, ένα πολυπολιτισμικό περιβάλλον αρμονικής συμβίωσης. Κι αν πατούσε περιστασιακά λίγο φρένο στην εξέλιξη της πλοκής, δίνοντας ανάσες στους χαρακτήρες της και επιτρέποντας τους έτσι να αναπτυχθούν πιο ολοκληρωμένα, θα είχε υπογράψει μια πραγματικά μεγάλη ταινία!
Στυλοβάτης της ταινίας η δευτεραγωνίστρια Melissa Leo που θυμόμαστε κυρίως από το «The Three Burials Of Melquiades Estrada», την ταινία που προσέγγισε πληρέστερα και ευφυέστερα από κάθε άλλη το ζήτημα της μετανάστευσης, χρησιμοποιώντας ως μοχλό μια (όπως τελικά αποδεικνύεται) ιδιότυπη ιστορία εκδίκησης. Η Melissa Leo λοιπόν ερμηνεύει τον χαρακτήρα της με αφοπλιστική ειλικρίνεια, δίχως περιττούς θεατρινισμούς και παραδίδει την γυναικεία ερμηνεία της χρονιάς! Aν η Ακαδημία δεν είχε χρωστούμενα στην Winslet, κόβω το κεφάλι μου ότι η Melissa θα έβγαζε ευχαριστήριο λόγο από την σκηνή του Kodak Theatre!
'Χειροποίητο', συναισθηματικά απέριττο και περιστασιακά καθηλωτικό, το «Frozen River» είναι  ίσως η πιο ευχάριστη έκπληξη της σεζόν!

4.10.09

Η σιωπή της Λόρνα

Καρλόβασι: 9/10/2009 Παρασκευή
Βαθύ:10/10/2009 Σάββατο-11/10/2009 Κυριακή

Le silence de Lorna- The Silence of Lorna

Directors:Jean-Pierre Dardenne-Luc Dardenne
Writers:Jean-Pierre Dardenne -Luc Dardenne
Release Date:11 December 2008 Genre:Drama
Runtime: 105 min Country:Belgium | France | Italy | Germany Language:French | Albanian
Color:Black and White | Color Filming Locations:Liège, Belgium Distribution: Seven Films

Cast:
Arta Dobroshi

Jérémie Renier

Fabrizio Rongione

Alban Ukaj

Morgan Marinne

Olivier Gourmet

Anton Yakovlev

Grigori Manukov

Stéphanie Gob

Laurent Caron

Baptiste Somin

Alexandre Trocky

Cédric Lenoir

Cécile Boland

Mireille Bailly

Προκειμένου να καταφέρει να ανοίξει ένα snack bar μαζί με τον σύντροφό της η Lorna, μία νεαρή Αλβανίδα που ζει στο Βέλγιο, γίνεται συνεργός σε ένα σχέδιο εικονικού - «λευκού» γάμου που έχει καταστρώσει ο μαφιόζος Φάμπιο και με σκοπό να αποκτήσει την πολυπόθητη βελγική υπηκοότητα. Παντρεύεται έτσι τον Βέλγο Claudy.
Στη συνέχεια θα παντρευτεί έναν Ρώσο μαφιόζο πρόθυμο να δώσει πολλά λεφτά προκειμένου να αποκτήσει άμεσα την βελγική υπηκοότητα. Για να γίνει γρήγορα όμως ο δεύτερος γάμος ο μαφιόζος σκοπεύει να σκοτώσει τον Κλόντι. Η Lorna αρχίζει να κλονίζεται…
Η τεχνική της διαλεκτικής - που τόσο έχει λοιδορηθεί τα τελευταία χρόνια από τους εικοκλάστες δημιουργούς - ευτυχώς ζει και βασιλεύει. Ας είναι καλά οι αδελφοί Νταρντέν, σκηνοθέτες, σεναριογράφοι και παραγωγοί συγχρόνως από το Βέλγιο, την καρδιά της Ευρώπης. Γνήσιοι και οι πλέον αυθεντικοί επίγονοι της μινιμαλιστικής και άμεσης γραφής του Μπρεσόν…Με το βραβείο σεναρίου του τελευταίου φεστιβάλ Καννών κατέφτασε το «Η Σιωπή Της Λόρνα». Δικαίως διότι το σενάριο των πανούργων αδελφών Νταρντέν διαθέτει πολλά επίπεδα ανάγνωσης.
Το φιλμ που - με το γνωστό ρεαλιστικό και άμεσο στιλ των δημιουργών - δανείζεται στοιχεία από το ντοκιμαντέρ αφηγείται την ιστορία της Λόρνα, μιας νεαρής Αλβανίδας μετανάστριας στο Βέλγιο που για να πάρει την βέλγικη υπηκοότητα δέχεται να παίξει βασικό ρόλο σε ένα επικίνδυνο παιχνίδι με μαφιόζους. Οι δύο αδελφοί κινηματογραφιστές - στους οποίους αφιέρωσε ένα μεγάλο τμήμα του το εφετινό Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης – παίρνουν το μίτο από το μακρινό 1996 και την «Υπόσχεσή» τους και τοποθετούν στον πυρήνα του φιλμ μια νεαρή γυναίκα που διεκδικεί την τύχη της σε μια πολυπολιτισμική χώρα. Έλκονται από καταστάσεις στις οποίες, νέοι ως επί το πλείστον βιώνουν το ανάλγητο πρόσωπο της κοινωνίας.
Εντάξει, το έχουν ξανακάνει με το θρίαμβο του «Ροζέτα» και μάλιστα πιο επιτυχημένα...Αλλά απ’ την άλλη πώς μπορείς ν’ αντισταθείς στην μεγάλη καρδιά αισιοδοξίας που ξεπροβάλει απ’ τον πυρήνα του φιλμ; Μια συνεχής εναλλαγή συναισθημάτων της ηρωίδας και οι τύψεις που τη ζώνουν.
Το μυαλό και η φιλοδοξία της θέλουν, η ευαίσθητη καρδιά της όμως αντιστέκεται σε μια εκπληκτική σεκάνς τέλους όπου η Λόρνα παραμιλά απευθυνόμενη στο αγέννητο παιδί που κρύβει στα σπλάχνα της. Αγκομαχά η Λόρνα (η Άρτα Ντομπρόσι ερμηνεύει με έναν ιδιαίτερο δυναμισμό και φυσικότητα την ηρωίδα), πέφτει διαρκώς ως άνθρωπος και ανεβαίνει ως άψυχο κατασκεύασμα.
Η καρδιά όμως νικά, έστω και με απώλειες. Οι Νταρντέν ξαναχτυπούν το κουδούνι του κοινωνικού κινδύνου και εξερευνούν την απωθητική σύγχρονη ζωή που δεν έχει κανόνες παρά μόνον ανθρώπους κυριευμένους από το πάθος του χρήματος.
Σινεμά βεριτέ, με σασπένς, με κάμερα στο χέρι να καρφώνεται στις εκφράσεις του προσώπου της Λόρνα και με μια ενδελεχή πλανοθεσία όπου τίποτα δεν περνά απαρατήρητο και όλα, μα όλα τα αντικείμενα διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στο φιλμ. Οι δύο Βέλγοι - αγαπημένα παιδιά της ευρωπαϊκής και όχι μόνο κριτικής - ζουμάρουν στις μικρές λεπτομέρειες που αναδεικνύουν τις ανθρώπινες σχέσεις. Χωρίς αναίτιους διδακτισμούς μιλούν για την μοναδική εμπειρία του να ανακαλύπτεις συναισθήματα, του να αποδεχόμαστε το λάθος διότι έτσι είναι η ανθρώπινη φύση, του να κάνουμε την υπαρξιακή υπέρβαση…