Κυριακή 11 Νοέμβριου 2018

-Εκτάκτως η προβολή θα γίνει την Κυριακή στις 9:οο μμ-

Ο ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ / L’ARBITRO (2013)

Σκηνοθεσία: Πάολο Ζούκα

Σενάριο: Πάολο Ζούκα, Μπάρμπαρα Αλμπέρτι

Ηθοποιοί: Στέφανο Ακόρζι, Τζέπι Κουτσιάρι, Τζακόπο Κούλιν, Φραντσέσκο Πανοφίνο, Αλέσιο Ντι Κλεμέντε

Κατηγορία: Κωμωδία

Χώρα: Ιταλία, Αργεντινή

Διάρκεια: 96’

Στην Γ' Εθνική της Σαρδηνίας, η Atletico Pabarile είναι η ντροπή του χωριού: ατάλαντοι, ανίδεοι, ακόμα και ανήλικοι, παίκτες, τυφλός προπονητής. Το γήπεδο χωμάτινο, οι κερκίδες άδειες, κατσίκια να διακόπτουν τον αγώνα για να διασχίσουν το χώρο. Στην ουσία οι φτωχοί, απλήρωτοι εργάτες του χωριού γνωρίζουν την ήττα σε όλα τους τα επίπεδα: καθημερινά δουλεύουν για τον φεουδάρχη (και ιδιοκτήτη της αντίπαλης, νικητήριας ομάδας Montecrastu) ο οποίος τους εξαπατά και τους κλέβει, τις Κυριακές, φεύγουν από το γήπεδο διπλά ηττημένοι από τον ίδιο. Μέχρι που όλα αλλάζουν. Επιστρέφει ο Ματσούτζι - το αστέρι του χωριού που είχε πάρει μεταγραφή σε ομάδα της Αργεντινής. Με τη βοήθειά του, η Atletico Pabarile αρχίζει και κερδίζει τον έναν αγώνα μετά τον άλλον. Μέχρι που φτάνει στον τελικό της κατηγορίας με την Montecrastu. Σε αυτό το σημείο συναντάμε τον Διαιτητή Κρουσιάνι, ο οποίος έχει κι εκείνος τη δική του ιστορία. Εχει αποσταλεί στην Γ' Εθνική ως τιμωρία: ένα σκάνδαλο διαφθοράς τερμάτισε άδοξα τη διεθνή του καριέρα. Πώς θα κρίνει αυτό τον τελικό, που δεν σημαίνει τίποτα για τον ίδιον αλλά είναι ιστορικός για το χωριό;

Εμπνευσμένος από μια σειρά πραγματικών σκανδάλων από τον κόσμο του ποδοσφαίρου, ο Πάολο Ζούκα κάνει το σκηνοθετικό του ντεμπούτο, επεκτείνοντας στην ουσία την πολυβραβευμένη, ομώνυμη μικρού μήκους ταινία του. Ο σκοπός του είναι ίδιος: σάτιρα, καυστικό σχόλιο αλλά και στοργική κατανόηση για το πάθος των μεσογειακών λαών με το ποδόσφαιρο - μία διεφθαρμένη μπίζνα που όμως αποτελούσε, αποτελεί και θα αποτελεί το «όπιο» των λαών.

Με ασπρόμαυρη, εντυπωσιακή φωτογραφία, ο Ζούκα περνάει το μύνημα διαχρονικότητας του θέματός του και ταυτόχρονα αποστασιοποιείται από «την πραγματικότητα», ίσως για να την περιπαίξει με μεγαλύτερη ευκολία. Πρώτα από όλα, υπόσχεται μία παραδοσιακή κωμωδία που παραπέμπει στο ύφος του παλιού ιταλικού σινεμά και πραγματικά η ταινία εμπεριέρχει αρκετά μπουφόνικα, λαϊκά στοιχεία - στο στήσιμο των πλάνων, στην σκιαγράφηση των ηρώων, στους διαλόγους.