Σάββατο 22 και Κυριακή 23/10 Σάμος
(Η προβολή της Παρασκευής στο Καρλόβασι ματαιώθηκε λόγω απεργίας Π.Ν.Ο)
Silent Souls
(Η προβολή της Παρασκευής στο Καρλόβασι ματαιώθηκε λόγω απεργίας Π.Ν.Ο)
Silent Souls
Σκηνοθεσία: Αλεξέι Φεντορτσένκο
Πρωταγωνιστούν: Ιγκόρ Σερκέγιεφ, Γιούρι Τσουρίλο
Όταν η πολυαγαπημένη γυναίκα του Μίρον, Τάνια, πεθαίνει, ζητά από τον καλύτερό του φίλο Αϊστ να τον βοηθήσει να την αποχαιρετήσει σύμφωνα με τις παραδοσιακές τελετουργίες των Μέργια, μιας αρχαίας Φινλανδο-ουγγρικής φυλής από την λίμνη Nero (Μαύρη), μια γραφική περιοχή στην δυτικό- κεντρική Ρωσία.
Αν και οι Μέργια ενσωματώθηκαν στη Ρωσία τον 17ο αιώνα, οι μύθοι και οι παραδόσεις τους επέζησαν μέχρι τους σύγχρονους απογόνους τους. Οι δύο άνδρες ξεκινούν ένα ταξίδι με αυτοκίνητο εκατοντάδων χιλιομέτρων κατά μήκος των συνόρων της χώρας.Μαζί τους, δύο μικρά πουλιά σε ένα κλουβί. Στον δρόμο, όπως συνηθίζεται στους Μέργια, ο Μίρον μοιράζεται προσωπικές αναμνήσεις από τη συζυγική ζωή με τον φίλο του. Όσο πλησιάζουν, όμως, στις όχθες της ιερής λίμνης, όπου θα αποχωριστούν για πάντα το νεκρό σώμα, ανακαλύπτει πως δεν ήταν ο μόνος.
Μια ξεχωριστή ταινία για την αποδημία της ψυχής που τοποθετείται πέρα από τον κρατούντα πολιτισμό, ερευνά παγανιστικά έθιμα ριζωμένα στις ψυχές των ανθρώπων με τρόπο σχεδόν αταβιστικό, ενστικτώδη και ανείπωτο, και ποντάρει σε μια πνευματικότητα δυσεύρετη στο σύγχρονο σινεμά, χωρίς να μιμείται συγκεκριμένους δημιουργούς, κοιτάζοντας ευθέως το νεκρό σώμα, σαν ένα κρύο και ήρεμο αντικείμενο που αφορά (και βασανίζει) αυτούς που έμειναν στη γη. Αυτό δεν σημαίνει πως οι Σιωπηλές Ψυχές είναι ένα ευχάριστο καθαρτήριο ή εντελώς προσβάσιμο ταξίδι για τον θεατή. Διαθέτει εικόνες δυνατές, ανήμερες και αξέχαστες, από έναν σκηνοθέτη που ψάχνεται και προκαλεί στοχασμό.
Μια ξεχωριστή ταινία για την αποδημία της ψυχής που τοποθετείται πέρα από τον κρατούντα πολιτισμό, ερευνά παγανιστικά έθιμα ριζωμένα στις ψυχές των ανθρώπων με τρόπο σχεδόν αταβιστικό, ενστικτώδη και ανείπωτο, και ποντάρει σε μια πνευματικότητα δυσεύρετη στο σύγχρονο σινεμά, χωρίς να μιμείται συγκεκριμένους δημιουργούς, κοιτάζοντας ευθέως το νεκρό σώμα, σαν ένα κρύο και ήρεμο αντικείμενο που αφορά (και βασανίζει) αυτούς που έμειναν στη γη. Αυτό δεν σημαίνει πως οι Σιωπηλές Ψυχές είναι ένα ευχάριστο καθαρτήριο ή εντελώς προσβάσιμο ταξίδι για τον θεατή. Διαθέτει εικόνες δυνατές, ανήμερες και αξέχαστες, από έναν σκηνοθέτη που ψάχνεται και προκαλεί στοχασμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου