Ένας Χωρισμός
Καρλόβασι Παρασκευή 25/1/13
Σάμος Σάββατο 26/1/13
Είδος: Δράμα
Παραγωγής: 2011
Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 29-09-2011
Διάρκεια: 123΄
Διανομή: Strada Films
Χρώμα: Έγχρωμο
Χώρα προέλευσης: Ιράν
Γλώσσα: Περσικά
Σκηνοθεσία: Asghar Farhadi
Σενάριο: Asghar Farhadi
Πρωταγωνιστούν:
Peyman Moadi
Leila Hatami
Sareh Bayat
Διακρίσεις
Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας,
Βραβεία της Ακαδημίας, 2012.
Χρυσή Άρκτο για καλύτερη ταινία, Αρ-
γυρή Άρκτο Γυναικείας Ερμηνείας και
Αργυρή Άρκτο Ανδρικής Ερμηνείας 61ο
Διεθνές Φεστιβάλ Βερολίνου.
Περίληψη
Μετά από 14 χρόνια έγγαμου βίου, ηΣιμίν και ο Ναντέρ θέλουν να χωρίσουν.
Ζουν στην Τεχεράνη με την 11χρονη κόρη τους και τον ηλικιωμένο πατέρα
του Ναντέρ, που πάσχει από Αλτσχάιμερ. Οταν μια μέρα η Σιμίν αποφασίζει να με-
ταναστεύσουν σε μία χώρα που δίνει περισσότερες ευκαιρίες στις γυναίκες,
βρίσκεται αντιμέτωπη με τον Ναντέρ, που θέλει να μείνει στο Ιράν για να προ-
σέχει τον πατέρα του. Το πολυβραβευμένο φιλμ του Ασγκάρ Φαραντί, που
κέρδισε μεταξύ άλλων και την Χρυσή Άρκτο στο Φεστιβάλ Βερολίνου, είναι το
συγκλονιστικό πορτρέτο μιας θρυμματιμένης σχέσης, που ξετυλίγεται ταυτό-
χρονα ως ενδοσκόπηση στις πατριαρχικές και θρησκευτικές εξουσια-
στικές δομές του σύγχρονου Ιράν.
Η ταινία
Η Σιμίν θέλει να φύγει. Ο Ναντέρ είναι δέσμιος του άρρωστου πατέρα του και δε
θέλει να τον αφήσει μόνο. Έτσι χωρίζοναι, και η κόρη τους, ελπίζοντας να γυρί-
σει γρήγορα η μητέρα της, μένει προσωρινά με τον Ναντέρ. Ανήμπορος να
φροντίσει τον γέρο πατέρα του, ο Ναντέρ προσλαμβάνει μία γυναίκα για να τον
περιποιείται. Αυτό που δεν ήξερε είναι ότι αυτή η γυναίκα δούλευε χωρίς την
άδεια του συζύγου της και ότι ήταν έγκυος. Ή μήπως το ’ξερε; Χωρίς να το κα-
ταλάβει ο Ναντέρ αιχμαλωτίζεται σε έναν ιστό από ψέματα και κοινωνικές αντιδι-
κίες που καταστρέφουν τη ζωή, τα όνειρά του αλλά και την εικόνα του στα μάτια
της κόρης του. Από μια καραμπινάτη αλληγορία, ανάμεσα στο νέο Ιράν που
βλέπει ορίζοντα και θέλει να δραπετεύσει από τα στεγανά (η Σιμίν) και την παρα-
δοσιακή Περσία, ο σκηνοθέτης στήνει, στην καλύτερη του ταινία, ένα διάλογο
υπαρκτό και κρουστό, ένα οικουμενικό στόρι με τρομερό ενδιαφέρον και πλοκή,
χωρίς φτιασίδια και κόλπα, σε μια από τις σπουδαιότερες ταινίες της χρονιάς.
Μη νομίσετε πως τα δυο αυτά πρόσωπα του δράματος αντιστοιχούν σε μια μανι-
χαϊστική λογική του άσπρου με το μαύρο: η Σιμίν δεν είναι μια τρελή γυ-
ναίκα που θέλει διαζύγιο από καπρίτσιο, αλλά διαφωνεί ως προς την προοπτική
της κόρης της σε μια κοινωνία όπου δε βλέπει μέλλον. Και ο Ναντέρ είναι ένας
αξιοσέβαστος άνδρας που διδάσκει το καλό στην κόρη του και έχει κάθε λόγο
να θέλει να μείνει πίσω, αφού οφείλει να σταθεί δίπλα στον άρρωστο πατέρα του.
Έχει οπλιστεί με τη μνήμη που ο γέρος γονιός του χάνει και σε αυτήν του την
προσπάθεια, υπερβάλλει στο ζήλο του για το θέμα της αλήθειας, που πρεσβεύει
όλη του τη ζωή. Η εκδίκηση της τύχης είναι ότι αναγκάζεται να πει ψέματα για
να σώσει τον εαυτό του, καθώς ξέρει ότι το δίκιο του δεν θα το βρει αν πει τα
πράγματα όπως είναι, σε μια αντιδικία με μια γυναίκα που προσλαμβάνει για
να τον βοηθήσει. Το γραφείο του ανακριτή, μέσω των πολλαπλών ακροάσεων,
στήνεται σαν ένα δικαστήριο της Ιστορίας, όπου η παράδοση έρχεται αντιμέ-
τωπη με το νομικό σύστημα και η αλήθεια αδυνατεί να πρυτανεύσει της
κοινής λογικής, όπου το γράμμα και το πνεύμα συχνά συγκρούονται με απρό-
οπτες συνέπειες. Το θέμα της ταινίας είναι τελικά ο εγκλωβισμός σε ένα ατέρ-
μονο πανηγύρι από σοβαρά επιχειρήματα, που ωστόσο δεν έχουν νόημα, όταν
λείπει η πραγματική επιθυμία για κοινή επίλυση των διαφορών.
Καρλόβασι Παρασκευή 25/1/13
Σάμος Σάββατο 26/1/13
Είδος: Δράμα
Παραγωγής: 2011
Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 29-09-2011
Διάρκεια: 123΄
Διανομή: Strada Films
Χρώμα: Έγχρωμο
Χώρα προέλευσης: Ιράν
Γλώσσα: Περσικά
Σκηνοθεσία: Asghar Farhadi
Σενάριο: Asghar Farhadi
Πρωταγωνιστούν:
Peyman Moadi
Leila Hatami
Sareh Bayat
Διακρίσεις
Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας,
Βραβεία της Ακαδημίας, 2012.
Χρυσή Άρκτο για καλύτερη ταινία, Αρ-
γυρή Άρκτο Γυναικείας Ερμηνείας και
Αργυρή Άρκτο Ανδρικής Ερμηνείας 61ο
Διεθνές Φεστιβάλ Βερολίνου.
Περίληψη
Μετά από 14 χρόνια έγγαμου βίου, ηΣιμίν και ο Ναντέρ θέλουν να χωρίσουν.
Ζουν στην Τεχεράνη με την 11χρονη κόρη τους και τον ηλικιωμένο πατέρα
του Ναντέρ, που πάσχει από Αλτσχάιμερ. Οταν μια μέρα η Σιμίν αποφασίζει να με-
ταναστεύσουν σε μία χώρα που δίνει περισσότερες ευκαιρίες στις γυναίκες,
βρίσκεται αντιμέτωπη με τον Ναντέρ, που θέλει να μείνει στο Ιράν για να προ-
σέχει τον πατέρα του. Το πολυβραβευμένο φιλμ του Ασγκάρ Φαραντί, που
κέρδισε μεταξύ άλλων και την Χρυσή Άρκτο στο Φεστιβάλ Βερολίνου, είναι το
συγκλονιστικό πορτρέτο μιας θρυμματιμένης σχέσης, που ξετυλίγεται ταυτό-
χρονα ως ενδοσκόπηση στις πατριαρχικές και θρησκευτικές εξουσια-
στικές δομές του σύγχρονου Ιράν.
Η ταινία
Η Σιμίν θέλει να φύγει. Ο Ναντέρ είναι δέσμιος του άρρωστου πατέρα του και δε
θέλει να τον αφήσει μόνο. Έτσι χωρίζοναι, και η κόρη τους, ελπίζοντας να γυρί-
σει γρήγορα η μητέρα της, μένει προσωρινά με τον Ναντέρ. Ανήμπορος να
φροντίσει τον γέρο πατέρα του, ο Ναντέρ προσλαμβάνει μία γυναίκα για να τον
περιποιείται. Αυτό που δεν ήξερε είναι ότι αυτή η γυναίκα δούλευε χωρίς την
άδεια του συζύγου της και ότι ήταν έγκυος. Ή μήπως το ’ξερε; Χωρίς να το κα-
ταλάβει ο Ναντέρ αιχμαλωτίζεται σε έναν ιστό από ψέματα και κοινωνικές αντιδι-
κίες που καταστρέφουν τη ζωή, τα όνειρά του αλλά και την εικόνα του στα μάτια
της κόρης του. Από μια καραμπινάτη αλληγορία, ανάμεσα στο νέο Ιράν που
βλέπει ορίζοντα και θέλει να δραπετεύσει από τα στεγανά (η Σιμίν) και την παρα-
δοσιακή Περσία, ο σκηνοθέτης στήνει, στην καλύτερη του ταινία, ένα διάλογο
υπαρκτό και κρουστό, ένα οικουμενικό στόρι με τρομερό ενδιαφέρον και πλοκή,
χωρίς φτιασίδια και κόλπα, σε μια από τις σπουδαιότερες ταινίες της χρονιάς.
Μη νομίσετε πως τα δυο αυτά πρόσωπα του δράματος αντιστοιχούν σε μια μανι-
χαϊστική λογική του άσπρου με το μαύρο: η Σιμίν δεν είναι μια τρελή γυ-
ναίκα που θέλει διαζύγιο από καπρίτσιο, αλλά διαφωνεί ως προς την προοπτική
της κόρης της σε μια κοινωνία όπου δε βλέπει μέλλον. Και ο Ναντέρ είναι ένας
αξιοσέβαστος άνδρας που διδάσκει το καλό στην κόρη του και έχει κάθε λόγο
να θέλει να μείνει πίσω, αφού οφείλει να σταθεί δίπλα στον άρρωστο πατέρα του.
Έχει οπλιστεί με τη μνήμη που ο γέρος γονιός του χάνει και σε αυτήν του την
προσπάθεια, υπερβάλλει στο ζήλο του για το θέμα της αλήθειας, που πρεσβεύει
όλη του τη ζωή. Η εκδίκηση της τύχης είναι ότι αναγκάζεται να πει ψέματα για
να σώσει τον εαυτό του, καθώς ξέρει ότι το δίκιο του δεν θα το βρει αν πει τα
πράγματα όπως είναι, σε μια αντιδικία με μια γυναίκα που προσλαμβάνει για
να τον βοηθήσει. Το γραφείο του ανακριτή, μέσω των πολλαπλών ακροάσεων,
στήνεται σαν ένα δικαστήριο της Ιστορίας, όπου η παράδοση έρχεται αντιμέ-
τωπη με το νομικό σύστημα και η αλήθεια αδυνατεί να πρυτανεύσει της
κοινής λογικής, όπου το γράμμα και το πνεύμα συχνά συγκρούονται με απρό-
οπτες συνέπειες. Το θέμα της ταινίας είναι τελικά ο εγκλωβισμός σε ένα ατέρ-
μονο πανηγύρι από σοβαρά επιχειρήματα, που ωστόσο δεν έχουν νόημα, όταν
λείπει η πραγματική επιθυμία για κοινή επίλυση των διαφορών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου