Σάββατο 16 Μαρτίου 2019

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΠΑΤΡΙΔΑ / DHEEPAN (2015)

Σκηνοθεσία: Ζακ Οντιάρ

Σενάριο: Ζακ Οντιάρ, Τομά Μπιντεγκέν, Νοέ Ντεμπρέ

Ηθοποιοί: Γιεσουθασάν Αντονιθασάν, Καλιεσουαρί Σρινιβασάν, Κλοντίν Βινασιθαμπί, Βενσάν Ροτιέ, Μαρκ Ζενγκά

Κατηγορία:  Δράμα

Χώρα:  Γαλλία

Διάρκεια: 109’

Διακρίσεις:  Χρυσός Φοίνικας στο 68^ο Φεστιβάλ των Καννών.

Η ταινία έχει σκηνικό το Παρίσι, το οποίο φιλοξενεί μια πανσπερμίας ανθρώπων, διαφορετικών πολιτισμών και κουλτούρας. Οι αρχικές σκηνές, υποβάλλουν στον θεατή το υπαρκτό πρόβλημα στην πρωτεύουσα της Γαλλίας, δείχνοντας ανθρώπους όλων των φυλών, που περιμένουν την έγκριση παραμονής τους. Ο Ντιπάν, πρώην αντικαθεστωτικός στη Σρι Λάνκα, συμφωνεί με μια γυναίκα και ένα ανήλικο κορίτσι να παραστήσουν την οικογένεια και να περάσουν στην Ευρώπη με πλαστά διαβατήρια. Η ψευτοφαμίλια φτάνει στη Γαλλία, βρίσκει κατάλυμα και δουλειά σε προάστιο του Παρισιού, αλλά, πάνω που ελπίζει σε ένα νέο ξεκίνημα, έρχεται αντιμέτωπη με τη βία των τοπικών συμμοριών και εμπόρων ναρκωτικών.

Το φιλμ του Ζακ Οντιάρ κοιτάζει με βαθιά συμπάθεια και κατανόηση τους τρεις χαρακτήρες του και κινηματογραφεί με απλότητα αλλά και με συναρπαστικό τρόπο την καινούρια τους καθημερινότητα, δίχως να σε αφήνει να ξεχάσεις στιγμή τις συνθήκες της ζωής τους και τα όσα τους καθορίζουν.

Μιλώντας για τις δεύτερες ευκαιρίες και για τα υλικά που χτίζουν μια οικογένεια ή ενώνουν τους ανθρώπους το «Dheepan» είναι ένα βαθιά γοητευτικό, τεταμένο, συγκινητικό μα ποτέ γλυκερό δράμα, που σε παρασύρει ολοκληρωτικά. Ο Οντιάρ αφηγούμενος την διαπεραστική ιστορία τριών ανθρώπων που ζητούν απλά την ένταξη, μιλά για κάτι που αποτελεί πλέον μια απτή πραγματικότητα για ολόκληρη την Ευρώπη, για ολόκληρο τον δυτικό κόσμο. Το όνειρο χιλιάδων ανθρώπων για έναν «παράδεισο», ή έστω μια διαφυγή από την κόλαση και την διάψευση αυτής της ελπίδας Γιατί ο παράδεισος υπάρχει μόνο στα όνειρά μας και οι σκοτεινές γωνιές της πιο επικίνδυνης ζούγκλας μοιάζουν να υπάρχουν παντού, κάτω από άλλες συνθήκες μα με τους ίδιους κανόνες. Τον νόμο του ισχυρού, της επιβίωσης, της ωμής κοινωνικής ή σωματικής βίας.

Συναρπαστικό από την αρχή ως το τέλος το «Dheepan» μοιάζει σαν φιτίλι που καίγεται οδηγώντας μας σχεδόν νομοτελειακά σε κάτι αναπόφευκτο. Ένα ξέσπασμα που ίσως μοιάζει να βγαίνει εκτός κλίματος αυτής της βαθιά ανθρωπιστικής ιστορίας μα που κάθε άλλο παρά ανατρέπει την ισορροπία της κατασκευής του φιλμ. Αντίθετα προσφέρει τον καταλύτη που μοιάζει απαραίτητος για να οδηγήσει το φιλμ στο βαθιά ικανοποιητικό φινάλε του.